塵寰里,何人識我,開口問鴻濛
出自宋代佚名《失調(diào)名》:
鼎里坎離,壺中天地,滿懷風(fēng)月,一吸虛空。
塵寰里,何人識我,開口問鴻濛。
云中。
三弄笛,岳陽樓外,天遠(yuǎn)霞紅。
笑騎黃鶴,暫過海陵東。
拂袖呵呵歸去,鑾和玉佩,風(fēng)響喬松。
君若要,知吾蹤跡,試與問仙翁。
注釋參考
塵寰
塵寰 (chénhuán) 人世間 the world;this mortal life 自此塵寰音信斷開口
開口 (kāikǒu) 張口說或笑 open one’s mouth;begin to speak;start to talk 沒等我開口,他就搶先替我說了 新刃磨、搶,使之鋒利 put the first edge on a knife 河水沖破堤防 break鴻濛
見“ 鴻蒙 ”。
佚名名句,失調(diào)名名句。注釋由系統(tǒng)生成,僅供參考