楊柳風(fēng)流,蕙花清潤(rùn)
出自宋代吳文英《蹋莎行(敬賦草窗絕妙詞)》:
楊柳風(fēng)流,蕙花清潤(rùn)。
蘋□未數(shù)張三影。
沈香倚醉調(diào)清平,新辭□□□□□。
鮫室裁綃,□□□□。
□□白雪爭(zhēng)歌郢。
西湖同結(jié)杏花盟,東風(fēng)休賦丁香恨。
注釋參考
楊柳風(fēng)
謂春風(fēng)。 前蜀 牛嶠 《更漏子》詞:“香閣掩,杏花紅,月明楊柳風(fēng)?!?元 劉庭信 《一枝花·春日送別》套曲:“絲絲楊柳風(fēng),點(diǎn)點(diǎn)梨花雨。” 清 吳偉業(yè) 《永和宮詞》:“楊柳風(fēng)微春試馬,梧桐露冷暮吹簫?!?/p>
清潤(rùn)
清潤(rùn) (qīngrùn) 清脆圓潤(rùn) clear and rich 清潤(rùn)的歌喉 清涼濕潤(rùn) cool and moist 春雨初晴,空氣十分清潤(rùn) 明亮而潤(rùn)澤(石料清潤(rùn)) lustrous吳文英名句,蹋莎行(敬賦草窗絕妙詞)名句。注釋由系統(tǒng)生成,僅供參考