出自宋代魏野《寄唐異山人》:
不見(jiàn)琴書(shū)友,相思二十秋。
能消幾席別,便是一生休。
未得云迎步,還應(yīng)雪滿頭。
何時(shí)各攜杖,竟去會(huì)嵩丘。
注釋參考
不見(jiàn)
不見(jiàn) (bùjiàn) 不曾相見(jiàn) do not see;do not meet 老哥倆可有日子不見(jiàn)了 見(jiàn)不著;丟失 be lost;be missing 一輛新自行車(chē)轉(zhuǎn)身就不見(jiàn)了琴書(shū)
琴書(shū) (qínshū) 一種在揚(yáng)琴伴奏下說(shuō)唱故事的曲藝形式 story-telling,mainly in song,with musical accompaniment 柳州琴書(shū)相思
相思 (xiāngsī) 互相思念,多指男女彼此思慕 lovesickness;yearning between lovers魏野名句,寄唐異山人名句。注釋由系統(tǒng)生成,僅供參考