出自宋代釋紹曇《偈頌一百零二首》:
洞庭七十二峰,飛雪一千余丈。
晨昏說(shuō)法瑯瑯,誰(shuí)謂盧公已往。
元不往,在這里。
優(yōu)曇火里開(kāi),嗅著無(wú)香氣。
注釋參考
晨昏
晨昏 (chén-hūn) 早晨和晚上 at dawn and dusk;early morning and late at night 風(fēng)雨晨昏,羈魂有伴,當(dāng)不孤寂?!濉?袁枚《祭妹文》說(shuō)法
說(shuō)法 (shuōfǎ) 講授佛法 expound Buddhist doctrine 現(xiàn)身說(shuō)法 說(shuō)法 (shuōfǎ) 指說(shuō)話所用的詞 wording 換個(gè)說(shuō)法,他也許能接受 說(shuō)出的想法;看法 view “嘴上wu{1-1}毛,辦事不牢”是一種不全面的說(shuō)法 講說(shuō)的方法 a way of saying a thing瑯瑯
瑯瑯 (lángláng) 象聲詞,形容金石撞擊的聲音、響亮的讀書(shū)聲音等 the sound of tinkling,reading aloud,etc.已往
已往 (yǐwǎng) 在過(guò)去 before;previously;in the past 而今已矣!除吾死外,當(dāng)無(wú)見(jiàn)期?!濉?袁枚《祭妹文》釋紹曇名句,偈頌一百零二首名句。注釋由系統(tǒng)生成,僅供參考